بهترین اسپیکرهای ایستاده (اسپیکرهای ایستاده و یا برج مانند) (قسمت 2)
نکاتی درباره جای مناسب برای اسپیکرهای ایستاده
جای اسپیکر ایستاده شما در درجه کمتر اهمیت نسبت به یک ساب ووفر دارد. معمولا شما باید از گذاشتن آنها در گوشه اجتناب کنید به این دلیل که صدای بم را کمتر می شنوید. بهترین جا برای گذاشتن آن ها در کناره های میز تلویزیون یا سیستم استریو با کمی فاصله بین آنها می باشد. اگرچه این بستگی به سایز اتاق شما و جا و سایز لوازم موجود در اتاق دارد. مهمتر از آن، آماده باشید تا جای لوازم را عوض کنید و در جاهای مختلف اتاق بنشینید تا مطمئن شوید صدای مطلوب از اسپیکرها می گیرید.
همچنین، وسایل داخل اتاق می تواند اثر بسیار زیادی در صدا داشته باشد. شما قفسه های زیاد، مبل های نرم و تعدادی کوسن در اتاق دارید؟ احتمالا در این صورت صدا خوب باشد. اتاق شما دیوارهای خالی، میز شیشه ای با لیوان، با گوشه های زیاد دارد؟ احتمالا کمی باید مواظب باشید.
یک خطای تازه کاران چسباندن آنها کنار دیوار و دقیقا در گوشه ها می باشد. شما هم اینگونه فکر
می کنید؟ گذاشتن آنها در کنار دیوار انرژی صدای بم را نابود می کند و باعث می شود صدا گنگ و یا حالت جیغ جیغی پیدا کند. اسپیکرها حداقل باید 6 اینچ (15.24 سانتیمتر) و ترجیحا بیشتر از دیوار فاصله داشته باشند. واضح است که این موضوعی است که شما می توانید تفاوت صداها را با هم مقایسه کنید. بسته به سایز و شکل اتاق شما می توانید جاهای مخلف برای اسپیکرها انتخاب کنید فقط مطمئن شوید همه جاهای ممکن را امتحان می کنید.
شما همچنین باید از جای پخش کننده (پلیر) مطمئن شوید. برای اینکه بین اسپیکرها و پخش کننده (پلیر) باید مطمئن شوید راهی و یا چیزی که باعث اختلال در اتصال می شود، نیست.
یک خبر خوب در مورد اسپیکرهای ایستاده این است که آنها به ندرت روی زمین به خاطر سنگینی زیاد می چسبند. اگرچه آنها ممکن است سنگین باشند، جابجایی آنها مشکل نیست. بعلاوه، بسیاری از آنها پایه ای دارند که با پیچ به آنها وصل شده اند و باعث فاصله آنها تا زمین می شود و مانع ویبره (لرزیدن) می شوند و باعث می شوند صدا به نرمی بیرون بیاید.
نکاتی درباره پخش کننده ها (بلندگوها)
موتورها به صورت انفرادی صدا تولید می کنند. آنها قطعات الکترونیکی را ترکیب می کنند تا سیگنال شنیداری را به چیزی که قابل شنیدن باشد تبدیل می کند.
بلندگوها هرکدام منحصرا می توانند بسیار با قدرت باشند، پس هرچقدر بیشتر یک کارخانه، دستگاه را با بلندگوهای بیشتری در اسپیکرهای ایستاده تحویل مشتری دهد، صدای به وجود آمده بیشتر و با جزییات بیشتری پخش می شود.
به عنوان راهنمایی، شما هرگز نباید کمتر از سه پخش کننده (بلندگو) در یک دستگاه اسپیکر داشته باشید. اگر کمتر از آن باشد، شما صدایی را که لایق شنیدن آن هستید را نخواهید شنید. در مراحل بالاتر، شما می توانید تا 6 و حتی در بعضی موارد 7 عدد بلندگو در یک اسپیکر داشته باشید. بلندگوها به سه دسته توییترها (صدای بلند مثل ویالون، میدرنج (صدای انسان) و ووفرها (صدای پایین مثل صداهای بم) تقسیم می شوند.
توییترها نشانه خوبی برای این هستند که نشان دهند اسپیکر خوب است یا خیر. اسپیکرهای ارزان تر از توییترهای هسته ای استفاده می کنند. (توییتر شکل هسته می باشد). این شکل صدا را به خوبی شکل های دیگر پخش نمی کنند و اغلب از مواد خوبی برای تهیه آن ها استفاده نمی کنند. مدل های بهتر از توییترهای گنبد شکل استفاده می کنند که در تولید صدای بهتر موثرتر هستند و صدا را بهتر پخش می کنند.
اسپیکرهای بسیار گران معمولا از توییترهایی به نام Ribbon استفاده می کنند که بسیار سبک و بسیار قوی و با بازده بالا می باشند و بسیار اثر حیرت آوری بر روی صدا دارند.
بلندگوها همچنین شامل ووفرها هم می شوند- بلندگوهای بزرگ که فرکانس بم تولید می کنند که در یک بخش مخصوص درباره آن ها صحبت می شود.
برچسب ها : ,